vrijdag 29 juli 2016

When life gets in the way

Ik weet dat jullie weer heel lang op een nieuw bericht hebben moeten wachten. En dat zelfs tijdens mijn Donoghue Marathon...
In mijn ogen heb ik deze keer echter wel een goede reden.
Die reden is zelfs goed genoeg om jullie te laten zien.

Zoals sommige van jullie al weten ben ik een vrijwilligster bij Zwerfkat in Nood.
Deze organisatie zorgt (zoals de naam zegt) voor zwerfkatten die in nood zijn. Soms zijn dit achtergelaten kittens, soms gedumpte katten en soms aangereden katten.
Ik ben een veldwerker. Dat wil zeggen dat ik na een spoedmelding alles laat vallen en op pad ga om de kat te redden/op te halen. Af en toe ben ik ook een opvanggezin. Dat wil zeggen dat je zorgt voor de kat. Hem/haar de nodige zorgen geeft en socialiseert als dit nodig is.
Deze keer ging het om een aangereden kat.

Meet... Jane

Dit is mijn verhaal over haar melding...

Het was super spannend afgelopen weekend. Een katje was aangereden en haar oogje zou eruit hangen! In volle snelheid, reed ik naar de dierenarts waar de overdracht zou gebeuren. Wat ik daar zag, was erger dan ik had verwacht! Ze was niet alleen aangereden, maar ook nog extreem mager, vreselijk!
Brecht onze dierenarts, zag meteen dat het serieus was, en zou haar die avond nog met spoed opereren.
Met een bang hartje, mocht ik de volgende ochtend bellen. Zou ze het gehaald hebben? Gelukkig is Jane een vechtertje.
Brecht vertelde me dat het nog heel spannend gaat worden. Haar oogje heeft hij verwijderd,maar wat erger is, is dat haar oogkas is gebroken. En helaas zitten achter de oogkas... de hersenen. Op dit moment hebben we nog geen idee, wat de gevolgen op lange termijn gaan zijn, maar aansterken is op dit moment de hoogste prioriteit!
Helaas wilde Jane niet eten. Nu ja, niet willen, ze leek er de kracht niet voor te hebben. Via dwangvoeden, kreeg ik gelukkig de nodige voeding binnen. Maar op zondag gebeurde er iets geweldigs!! Jane nam de leiding tijdens het dwangvoeden, want...ze wou zelf eten 
Nu moet onze lieve meid goed op krachten komen, en dan kunnen we verder kijken of ze blijvende schade van de klap heeft overhouden. Het worden dus nog spannende tijden... kop op Jane! 

Gelukkig kan ik jullie nu vertellen dat ze het al een heel pak beter doet.
Ze eet lekker zelf, komt langzaam wat meer op gewicht,...
Ze komt van heel ver maar ik heb er een goed oog in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten